Sznaucer średni to mocny, dość krępy, szorstkowłosy pies średniej wielkości. Psy tej rasy są energiczne, odważne, chętne do zabawy i oddane opiekunowi. Dzięki dużej inteligencji, łagodności i podatności na szkolenie sprawdzą się w roli psa sportowego i towarzysza zabaw dla nieco starszych dzieci. Sznaucer średni to wyjątkowo zdrowa rasa, wymaga natomiast regularnej, dość czasochłonnej pielęgnacji.
Aktywność
8/10
Pielęgnacja
8/10
Podatność
9/10
Długość życia
9/10
Z tego artykułu dowiesz się:
Ile kosztuje sznaucer średni?
Ile żyje sznaucer średni?
Sznaucer średni czy miniaturowy?
Czy sznaucer średni dużo szczeka?
Sznaucer ma sierść czy włosy?
Sznaucer średni to mocny pies o kwadratowej sylwetce, ważący 14-20 kg. Psy tej rasy mają proporcjonalną głowę o płaskim czole i klinowatą kufę zakończoną zawsze czarnym nosem. Oczy sznaucera średniego są owalne, ciemne, o żywym wyrazie, a wysoko osadzone, wiszące uszy w kształcie litery V powinny wewnętrzną krawędzią przylegać do policzków.
Tułów psa tej rasy musi być mocny, krótki, z umiarkowanie szeroką klatką piersiową, która sięga aż do łokcia. Sznaucer średni powinien mieć naturalny, sierpowaty lub szablasty ogon, a proste i dobrze umięśnione kończyny powinny pozwalać mu na elastyczny, elegancki i dziarski ruch.
Sznaucer średni ma dwuwarstwową sierść złożoną z twardego, szorstkiego włosa okrywowego i gęstego podszerstka. Włos powinien przylegać do ciała, a na głowie tworzyć charakterystyczną brodę i krzaczaste brwi trochę przykrywające psu oczy. Psy tej rasy występują w dwóch umaszczeniach – czysto czarnym z czarnym podszerstkiem oraz pieprz i sól (szary podszerstek z czarnym lub szarym włosem okrywowym).
Sznaucer średni to rasa wyhodowana pierwotnie do tępienia gryzoni w stajniach i ostrzegania opiekuna o nadchodzących intruzach. Psy te musiały być szybkie, wytrzymałe i wyjątkowo czujne, a przy tym opanowane i łagodne w stosunku do innych psów i większych zwierząt. Dzisiejsze sznaucery średnie to psy temperamentne, odważne, podatne na szkolenie i mocno przywiązane do swojej rodziny.
Sznaucery średnie uwielbiają towarzystwo domowników i lubią uczestniczyć w codziennych czynnościach. Są chętne do zabawy i wyrozumiałe w stosunku do dzieci, dlatego dobrze odnajdują się w dużych rodzinach. Jednak ich kontakty z dziećmi powinny być zawsze kontrolowane przez osobę dorosłą, gdyż nie przepadają za niedelikatnym traktowaniem i mogą to dość dobitnie okazać.
Sznaucer średni jest przyjaźnie nastawiony do obcych osób, choć przy pierwszym kontakcie może wykazać rezerwę. Dzięki czujności i odwadze sprawdzi się w roli domowego stróża, choć odpowiednio wychowany nie powinien mieć skłonności do nadmiernego szczekania. Psa tej rasy nie można zamykać w kojcu ani izolować od rodziny. Pozbawiony kontaktu z ukochanym opiekunem stanie się nieszczęśliwy, sfrustrowany i problematyczny.
Sznaucer średni może miewać problemy w kontaktach z innymi psami – szczególnie niekastrowane psy nie przepadają za przedstawicielami tej samej płci. Nie powinny jednak zachowywać się agresywnie, o ile zostaną odpowiednio zsocjalizowane. Dlatego opiekun psa tej rasy musi zadbać o naukę prawidłowej komunikacji z innymi czworonogami, na przykład poprzez udział w psim przedszkolu.
Jak przystało na szczurołapa, sznaucer średni może wykazywać silny instynkt łowiecki i ekscytować się w obecności kota lub mniejszych zwierząt. Jeśli miałby zamieszkać z kotem, powinien wychowywać się z nim już od szczeniaka.
Energiczne, wytrzymałe psy rasy sznaucer średni wymagają dużej dawki ruchu i ciekawego zajęcia. Niespożytkowana energia może spowodować, że nabiorą niszczycielskich skłonności i zaczną sprawiać opiekunowi problemy. Dobrym zajęciem dla psa tej rasy będą długie spacery połączone z zabawą i eksploracją otoczenia.
Sznaucery średnie mogą też stanowić dobre towarzystwo dla biegacza rowerzysty i podczas wyjazdów nad jezioro. Trzeba przy tym pamiętać, że obdarzony dość silnym instynktem sznaucer średni może mieć skłonność do ucieczek za dziką zwierzyną. Dlatego na spacerach poza miastem powinien być prowadzony na długiej lince treningowej, która zapewni mu możliwość eksploracji pod kontrolą opiekuna.
Inteligentne, chętne do współpracy sznaucery średnie szybko się uczą nawet bardzo skomplikowanych komend i sztuczek, choć niektóre mogą łatwo rozpraszać się podczas treningów. Dlatego sesje szkoleniowe powinny być krótkie, ciekawe i angażujące, a opiekun musi wykazywać się dobrym wyczuciem i wyrozumiałością. Psa tej rasy nie należy szkolić za pomocą metod awersyjnych, gdyż niedelikatnie traktowany będzie się bronić lub unikać opiekuna. Dobrym wyborem będzie pozytywne szkolenie polegające na nagradzaniu psa za właściwe zachowanie.
Odpowiednio zmotywowany sznaucer średni będzie doskonałym psem do takich sportów, jak obedience, agility czy nawet obrona sportowa. Sprawdzi się też w pracy węchowej – sznaucery średnie można szkolić na przykład do wykrywania materiałów wybuchowych czy narkotyków.
Sznaucer średni to rasa wyhodowana w południowych rejonach Niemiec. Psy te utrzymywano w stajniach, gdzie pełniły rolę szczurołapów i ochraniały zwierzęta przed złodziejami.
Pierwsze wzmianki o sznaucerowatych psach pochodzą już z XVI wieku. Określane mianem pinczerów psy różniły się miedzy sobą wielkością, rodzajem sierści i umaszczeniem. Wśród nich występowały szorstkowłose, gładkowłose, o ubarwieniu czarnym, srebrnym, pszenicznym i rudo-żółtym. Były to prawdopodobnie krzyżówki różnych lokalnych terierów i niemieckich szpiców.
W 1880 roku stworzono pierwszy wzorzec pinczera, uwzględniający wszystkie występujące odmiany, natomiast w 1895 roku zaczęto dzielić je na osobne rasy.
W okresie międzywojennym szczególną popularnością cieszyły się szorstkowłose pinczery o umaszczeniu pieprz i sól. Natomiast po II wojnie światowej zaczęto preferować czarne psy. W 1917 roku, w szóstej edycji księgi hodowlanej oficjalnie zmieniono nazwę rasy na sznaucer. FCI oficjalnie uznało istnienie rasy sznaucer średni w 1955 roku.
Obecnie sznaucer średni doskonale sprawdza się w roli psa rodzinnego i służbowego. Niestety nie cieszy się zbyt dużą popularnością, gdyż został wyparty przez miniaturową odmianę. W 2014 roku rasa trafiła na niemiecką listę zwierząt zagrożonych wyginięciem.
Sierść sznaucera średniego wymaga systematycznych zabiegów pielęgnacyjnych – czesania, trymowania i strzyżenia. Psy tej rasy są natomiast wyjątkowo zdrowe, odporne i zazwyczaj nie wymagają specjalistycznej diety.
Sznaucer średni ma szorstką sierść, którą należy trymować przynajmniej dwa razy w roku (a najlepiej co 3-4 miesiące). Zabieg ten polega na wyskubywaniu martwych włosów palcami, a zaniedbanie go może skutkować nie tylko nieestetycznym wyglądem, ale także problemami skórnymi.
Przed trymowaniem sznaucera średniego należy wykąpać, natomiast po zabiegu warto go dodatkowo ostrzyc maszynką. Szczególną uwagę należy zwrócić na brodę, grzywkę i dłuższy włos na udach. Trymowanie i strzyżenie są dość czasochłonne i wymagają wprawy, dlatego warto powierzyć to zadanie doświadczonemu groomerowi.
Codzienna pielęgnacja ogranicza się natomiast do wyczesywania nadmiaru podszerstka (na przykład za pomocą furminatora) i rozczesywania dłuższych kosmków sierści grzebieniem. Opiekun sznaucera średniego powinien też codziennie przemywać pupilowi brodę, gdyż może się brudzić podczas jedzenia.
Ponadto konieczne jest regularne sprawdzanie stanu oczu i uszu psa oraz przycinanie mu pazurów.
Sznaucer średni to wyjątkowo zdrowa i odporna rasa, która dobrze znosi każde warunki pogodowe. Psy te należy chronić jedynie przed silnym mrozem (szczególnie tuż po strzyżeniu) i unikać intensywnej aktywności podczas upałów.
Średnia długość życia sznaucera średniego wynosi 13-15 lat, a wśród najczęstszych problemów zdrowotnych wymienia się:
dysplazję stawów biodrowych i łokciowych,
postępujący zanik siatkówki,
kardiomiopatię rozstrzeniową,
zapalenie kanałów słuchowych.
Ryzyko pojawienia się u sznaucera średniego problemów ze stawami, oczami i sercem można znacząco zmniejszyć, kupując szczeniaka z hodowli ZKwP (FCI). Odpowiedzialni hodowcy wykonują swoim psom badania mające wykluczyć z dalszej hodowli psy, które mogłyby przekazać wadliwe geny potomstwu. Ponadto zapewniają szczeniakom prawidłowe żywienie, szczepienia i odrobaczanie, co zapewnia maluchom silną odporność i zdrowy rozwój.
Opiekun sznaucera średniego powinien też regularnie odwiedzać z pupilem lekarza weterynarii. Konieczne będzie nie tylko obowiązkowe szczepienie psa przeciwko wściekliźnie, ale także kontrolowanie zdrowia psa i wykonywanie badań krwi co najmniej raz do roku. Wizyta u lekarza weterynarii będzie też niezbędna w przypadku wystąpienia u psa niepokojących objawów, takich jak nawracająca biegunka, wymioty, kulawizna czy zbyt szybkie męczenie się.
Sznaucery średnie nie należą do psów wybrednych i chętnie jedzą każdy podawany im rodzaj pokarmu. Dobry apetyt w połączeniu ze zbyt małą dawką aktywności fizycznej może szybko doprowadzić do nadwagi i otyłości, dlatego opiekun powinien zapewniać psu dostatecznie długie spacery i ostrożnie dawkować mu jedzenie.
Psy rasy sznaucer miniaturowy można karmić zarówno gotowymi karmami suchymi lub mokrymi, jak i dietą domową – gotowaną lub surową. Posiłki przygotowywane przez opiekuna powinny być złożone przede wszystkim z mięsa, podrobów i warzyw. Konieczny jest także dodatek odpowiednio dobranych preparatów mineralno-witaminowych, które uzupełnią dietę psa o niezbędne mu składniki odżywcze.
Brak takiej suplementacji będzie prowadził do poważnych zaburzeń zdrowotnych, a u szczeniąt może doprowadzić do wad rozwojowych, a nawet zahamowania wzrostu. Dlatego opiekun psa chcący podawać psu samodzielnie przygotowywane posiłki powinien skonsultować się z doświadczonym dietetykiem zwierzęcym, który ułoży zbilansowany jadłospis.
Żywienie sznaucera gotową karmą jest o wiele prostsze, choć nawet odpowiednio zbilansowana karma nie zawsze będzie zdrowsza od prawidłowo przygotowanego posiłku. Suche i mokre karmy to żywność przetworzona, która często zawiera zbędne psu wypełniacze i potencjalnie szkodliwe dodatki, takie jak sztuczne barwniki i konserwanty. Dlatego chcąc karmić psa karmą ze sklepu, należy zachować ostrożność i dokładnie czytać etykiety produktów.
Bezpiecznym i zdrowym sposobem żywienia psa może być podawanie mu posiłków przygotowanych przez PsiBufet.
Jedzenie to złożone jest ze świeżych składników wolnych od sztucznych dodatków i zostało uzupełnione o suplementy mineralno-witaminowe dobrane przez doświadczonych specjalistów. Wysokiej jakości mięso, podroby i warzywa gotowane na parze są lekkostrawne i wyjątkowo smaczne, dlatego PsiBufet sprawdzi się w żywieniu nawet bardzo wybrednych i wrażliwych psów. Odmierzone porcje jedzenia pakowane są w osobne posiłki, co ułatwia prawidłowe dawkowanie i pozwala na uniknięcie niebezpiecznej nadwagi.
Słowo sznaucer pochodzi od niemieckiego słowa schnauz oznaczającego pysk. Początkowo sznaucery nazywano szorstkowłosymi pinczerami, jednak w 1917 roku zmieniono im nazwę na obecną.
Sznaucery występują w trzech odmianach wielkości, z których każda posiada osobny wzorzec:
sznaucer miniaturowy – 4-8 kg, 30-35 cm w kłębie,
sznaucer średni – 14-20 kg, 45-50 cm w kłębie,
sznaucer olbrzym – 35-47 kg, 60-70 cm w kłębie.
Jeśli planujesz zostać opiekunem sznaucera średniego, na te pytania warto znać odpowiedzi!
Ile kosztuje sznaucer średni? Cena szczeniaka tej rasy wynosi około 6000 zł. To, ile kosztuje sznaucer średni, zależy przede wszystkim od stanu zdrowia rodziców miotu, a także od umaszczenia szczeniaka i renomy hodowcy.
Ile żyje sznaucer średni? Średnia długość psa tej rasy to około 13-15 lat. To, ile żyje sznaucer średni, zależeć będzie głównie od genów przekazanych szczeniakowi przez rodziców, sposobu żywienia i opieki zdrowotnej zapewnionej przez opiekuna.
Sznaucer średni czy miniaturowy? Sznaucer średni i miniaturowy różnią się przede wszystkim wielkością. Sznaucery miniaturowe ważą około 4-8 kg i mają 30-35 cm w kłębie, natomiast średnie mogą ważyć 14-20 kg i mierzyć 45-50 cm w kłębie. Uważa się też, że miniaturki są nieco bardziej pobudliwe i żywiołowe niż sznaucery średnie.
Czy sznaucer średni dużo szczeka? Jak przystało na psa stróżującego, sznaucer średni może szczekać, gdy zobaczy intruza lub usłyszy podejrzane dźwięki. Nie powinien być jednak przesadnie szczekliwy – zachowanie to można opanować, odpowiednio wychowując psa.
Sznaucer ma sierść czy włosy? Sznaucer ma dwuwarstwową, szorstką sierść z gęstym podszerstkiem i sztywnym włosem okrywowym. Odpowiednio pielęgnowany (czesany, trymowany i strzyżony) nie powinien gubić znacznych ilości sierści.